به گزارش پیارم به نقل از شبکه اطلاع رسانی دانا، اصطلاحات یا ضربالمثلها گونهای از بیان هستند که معمولا تاریخچه و داستانی پندآموز در پس بعضی از آنها نهفته است. بسیاری از این داستانها از یاد رفته اند، و پیشینه برخی از امثال بر بعضی از مردم روشن نیست؛ بااینحال، در سخن بهکار میرود .
مانند Eat my humble pie که یکی از اصطلاح رایج در زبان انگلیسی است. ترجمه کلمه به کلمه این اصطلاح خوردن کیک حقارت میشود و معادل فارسی آن اعتراف به اشتباهات یا پوزش خواستن چنانکه انسان را پست نماید است. پیشینه این اصطلاح به حدود اواسط قرن ۱۹ میلیادی در آمریکا برمیگردد که هرگاه شخصی از سخنان و گفتههای خویش عقبنشینی میکرد از این اصطلاح برای توصیف شرایط وی استفاده میشد که هنوز هم در زبان انگلیسی از آن استفاده میشود.
در اصل این اصطلاح Eat my umble pie بوده که باگذشت زبان و نزدیکی تلفظ umble (امعا و احشام) به Humble (حقارت) تبدیل شده است.تصور کنید خوردن کیکی که از امعا و احشام حیوانات تهیه شده باشد چه شرایطی را برای انسان میتواند به دنبال داشته باشد.
حال بهتراست کمی از دنیا زبان و ادبیات فاصله گرفته و وارد دنیای سیاست شویم . گویا اوباما نیز چنین کیکی را برای خود سفارش داده است. احتمالا این جملات یادتان هست:
اوباما: به سوریه حمله می کنیم
اوباما: به سوریه حمله می کنیم تا دیگران ما را جدی بگیرند
سوریه از خط قرمز ما عبور کرده است و باید منتظر پاسخ ما باشد
خط قرمزهای کاخ سفید نقض شده است
ما به عنوان کشوری رهبر در سطح بینالملل باید به سوریه پاسخی قاطع بدهیم
و موارد بیشماری که از مقامات آمریکایی در رسانههای غربی به طور گسترده قابل مشاهده است. از نظر کارشناسانحرکت احمقانه اوباما در تبیین خطوط قرمز قبل از ایجاد یک ائتلاف و داشتن ضمانت اجرایی یکی از بزرگترین گافهای سیاسی اوباما بوده که نه تنها بر اعتبار سیاسی او صدمه خواهد زد بلکه کار را برای رئیسجمهوران بعدی آمریکا نیز سخت خواهد کرد.
بسیاری از مقامات سیاسی دنیا به ویژه رژیم صهیونیستی معتقد بودند تعلل اوباما در صدور فرمان حمله به سوریهتاثیر بسیار منفی بر تاثیرگذاری سیاست بینالمللی آمریکا خواهد داشت. اوباما تلاش زیادی کرد که کشورهای اروپایی را باخود همراه کند، اما با عقب نشینی انگلستان و فرانسه ناامید شد و با توجه به شرایط داخلی و مخالفت مردمی ترجیه داد مساله را به کنگره بکشاند که آن هم نشاندهنده مدیریت ضعیف وی بود. او سپس تلاش کرد با استفاده از لابیگری “آی پک” و همکاران سابق جانکری و چاک هیگل در کنگره استفاده کند، اما نظرسنجیهای انجام شده توسط رسانههای آمریکا نشاندهنده عدم موفقیت وی در این زمینه بوده است.
سردگمی اوباما تا پیشنهاد دیروز مقامات روسی ادامه داشت و ادبیات اوباما در مصاحبه دیشب تغییر کرد و ضمن استقبال از پیشنهاد روسیه منبی بر نظارت بینالمللی بر تسلیحات شیمایی سوریه گفت: مردم آمریکا حق دارند که نخواهند کشورشان درگیر جنگ داخلی سوریه شود. واکنش رسانههای خارجی نیز به این موضعگیری قابل توجه است. رویترز مدعی شد جانکری کاخ سفید را از یک دردسر نجات داد و شبکه فاکسنیوز از عقب نشینی اوباما از خطوط قرمز و باز شدن دربهای دیپلماسی در پرونده سوریه خبر داد.
عدم حمایت جامعه بینالملل از مداخله نظامی در سوریه و اظهارنظر هنری کیسنجر مبنی بر اینکه: “ما نمیتوانیم پلیس دنیا باشیم” نشاندهنده مخالفت افکار جهانی با مداخله یکجانبه آمریکا در امور داخلی کشورهای دیگر است. با وجود این شرایطبهتر است اوباما از پرونده سوریه درس بگیرد و در آخرین دوره حضور خود در کاخسفید به دنبال حل مسائل و مشکلات اجتماعی و اقتصادی کشور خود باشد و بیشتر از این جامعه بینالملل را درمورد افسانه سلطه آمریکا بر دنیا و جایزه صلح نوبل خود حساستر نکند.
به نکات زیر توجه کنید