روز بیست و هشتم ماه صفر، یکی از سخت ترین روزها بر آل محمد (ص) بود چرا که در آن روز محور دایره وجود، صاحب وحی، او که تاج افتخار ˈلولاک لما خلقت الافلاکˈ را بر سر داشت، به معبود و معشوق خود پیوست.

خاتم پیامبران محمد مصطفی (ص) آخرین حلقه رسالت و پایان دهنده آن است، او که معجزه جاوید قرآن کریم را به عنوان کامل ترین و جامع ترین کتاب آسمانی برای هدایت و نجات بشر ارایه کرد.

سخنان پیامبر اکرم (ص) در بین کلمات انبیا برترین و جامع ترین است که در این مطلب به برخی از این فرمایشات اشاره می شود. باشد که بهره گیری از دریای بیکران معرفت و دانایی ایشان را درک کرده و در زندگی خود به کار ببریم.

– هر چه فرزند آدم پیرتر می شود، دو صفت در او جوان تر می گردد: حرص و آرزو.

– دو گروه از امت من هستند که اگر صلاح یابند، امت من صلاح می یابد و اگر فاسد شوند، امت من فاسد می شود: علما و حکام.

– نمی توان همه را به مال راضی کرد اما به حسن خلق، می توان.

– ناداری بلاست؛ از آن بدتر، بیماری تن و از بیماری تن دشوارتر، بیماری دل.

– مومن، همواره در جستجوی حکمت است.

– از نشر دانش نمی توان جلو گرفت.

– دل انسانی همچو پری است که در بیابان به شاخه درختی آویزان باشد، از وزش بادها دایم در انقلاب است و زیر و رو می شود.

– مسلمان آن است که مسلمانان از دست و زبان او در آسایش باشند.

– رهنمای به کار نیک، خود کننده آن کار است.

– هر دل سوخته ای را عاقبت پاداشی است.

– بهشت زیر قدم های مادران است.

– در رفتار با زنان، از خدا بترسید و آنچه درباره آنان شاید، از نیکی دریغ نکنید.

– پروردگارِ همه یکی است و پدر همه یکی. همه فرزند آدمید و آدم از خاک است. گرامی ترین شما نزد خداوند، پرهیزکارترین شماست.

– از لجاج بپرهیزید که انگیزه آن، نادانی و حاصل آن، پشیمانی است.

– بدترین مردم کسی است که گناه را نبخشد و از لغزش چشم نپوشد و باز از او بدتر کسی است که مردم از گزند او در امان و به نیکی او امیدوار نباشند.

– خشم مگیر و اگر گرفتی، لختی در قدرت کردگار بیندیش.

– چون تو را ستایش کنند، بگو ای خدا مرا بهتر از آنچه گمان دارند بساز و آنچه را از من نمی دانند بر من ببخش و مرا مسوول آنچه می گویند قرار مده.

– اگر خدا خیر بنده ای را اراده کند، نفس او را واعظ و رهبر او قرار می دهد.

– صبح و شامی بر مومن نمی گذرد مگر آنکه بر خود گمان خطا ببرد.

– سخت ترین دشمن تو، همانا نفس اماره است که در میان دو پهلوی تو جا دارد.

– دلاورترین مردم آن است که بر هوای نفس، غالب آید.

– خوشا به حال کسی که توجه به عیوب خود، او را از توجه به عیوب دیگران باز دارد.

– راستی به دل آرامش می بخشد و از دروغ، شک و پشیمانی می زاید.

– مومن آسان انس می گیرد و مانوس دیگران می شود.

– مومنان همچو اجزای یک بنا، همدیگر را نگاه می دارند.

– مثل مومنان در دوستی و علقه به یکدیگر، مثل پیکری است که چون عضوی از آن به درد بیاید، باقی اعضا به تب و بی خوابی دچار می شوند.

– مردم مانند دانه های شانه، با هم برابرند.

– فقری سخت تر از نادانی و ثروتی بالاتر از خردمندی و عبادتی والاتر از تفکر نیست.

– از گهواره تا گور دانش جو باشید.

– دانش بجویید گرچه به چین باشد.

– شرافت مومن در شب زنده داری و عزت او در بی نیازی از دیگران است.

– هر کس چهل روز به خاطر خدا زندگی کند، چشمه حکمت از دلش به زبان جاری خواهد شد.

– با خانواده خود به سر بردن، از گوشه مسجد گرفتن، نزد خداوند پسندیده تر است.

– تا دل درست نشود، ایمان درست نخواهد شد و تا زبان درست نشود، دل درست نخواهد بود.

– تنها به عقل می توان به نیکی ها رسید. آنکه عقل ندارد از دین تهی است.

– زیان نادانان، بیش از ضرری است که تبهکاران به دین می رسانند.

– هر صاحب خردی از امت مرا چهار چیز ضروری است: گوش دادن به علم، به خاطر سپردن و منتشر ساختن دانش و بدان عمل کردن.

– من برای امت خود، از بی تدبیری بیم دارم نه از فقر.

– نیرومندی به زور بازو نیست؛ نیرومند کسی است که بر خشم خود غالب آید.

– رشته عمل، از مرگ بریده می شود مگر به سه وسیله: خیراتی که مستمر باشد، علمی که همواره منفعت برساند، فرزند صالحی که برای والدین دعای خیر کند.

– پرستش کنندگان خدا سه گروهند: یکی آنان که از ترس، عبادت می کنند و این عبادت بردگان است؛ دیگر آنان که به طمع پاداش، عبادت می کنند و این عبادت مزدوران است؛ گروه سوم آنان که به خاطر عشق و محبت، عبادت می کنند و این عبادت آزادگان است.

– سه چیز نشانه ایمان است: دستگیری با وجود تنگدستی، از حق خود به نفع دیگری گذشتن، به دانشجو علم آموختن.

– در یک سطح زندگی کنید تا دل های شما در یک سطح قرار بگیرد. با یکدیگر در تماس باشید تا به هم مهربان شوید.

– هنگام مرگ، مردمان می پرسند از ثروت چه باقی گذاشته؟ فرشتگان می پرسند از عمل نیک چه پیش فرستاده؟

– منفورترین حلال ها نزد خداوند، طلاق است.

– خدایا، مرا به دانش، توانگر ساز و به بردباری، زینت بخش و به پرهیزکاری، گرامی بدار و به تندرستی، زیبایی ده.