روزنامه گاردین انگلیس۱۷/۸/۱۳۹۱با اشاره به معاملات تسلیحاتی جدید این کشور با کشورهای عرب حوزه خلیج فارس نوشت دیر یا زود مستبدان عرب سرنگون خواهند شد و کشورهای حامی آنها بهای این حماقت خود را خواهند پرداخت.

این روزنامه در شماره امروز خود در اینترنت نوشت، ادعای دیویدکامرون نخست وزیر انگلیس در مورد «حمایت از بهار عربی» در سفری که هدف آن فروش تسلیحات به دیکتاتورهای خلیج فارس بود این هفته به نازل ترین مغلطه تهوع آور سیاسی تبدیل شد. او هیچگونه درخواست سختگیرانه ای از مستبدان عربستان در خصوص لزوم برگزاری انتخابات آزاد — یا رعایت حقوق بشر که به طور معمول حتی از قدرت های بزرگی مانند روسیه و چین دریغ نمی شود — مطرح نکرد. در حالی که پادشاهان و امیران در زیر فشار اعتراضات دموکراتیک در هم می شکنند، نخست وزیر انگلیس درباره «احترام و دوستی» خود به آنها اطمینان خاطر می دهد. او با لحنی تسکین دهنده در ابوظبی توضیح داد که کشورهای مختلف در حرکت به سوی اصلاحات به مسیرهای متفاوت و جدول های زمانی متفاوت نیاز دارند. شاید او در ادامه این کشورها را باید اینگونه معرفی می کرد: کشورهایی که متحدان غرب بودند، میلیاردها دلار خرج خرید تسلیحات انگلیسی می کردند و به ویژه روی بزرگترین ذخایر نفتی جهان نشسته اند.

کامرون به عنوان نماینده فروش بی ای ئی سیستمز به کشورهای خلیج فارس سفر کرد — یعنی همان شرکت خصوصی تولید کننده تسلیحات که تولید کننده جت های جنگنده تایفون است. نخست وزیر انگلیس در امارات عربی متحده و عربستان سعودی و عمان به امضای قراردادهای تجاری و تسلیحاتی پرداخت و در عین حال کوشید از طرف بریتیش پترولیوم و شرکت های دیگر ناراحتی این کشورها را از انتقادهای نمایندگان پارلمان انگلیس و اروپا از عملکرد آنها در زمینه حقوق بشر از دل آنها بیرون بیاورد. تعجبی ندارد که نخست وزیر انگلیس پوشش رسانه ای این سفر کوچک را محدود کرد. اما این سفر که بلافاصله پس از سفر مشابه رئیس جمهور فرانسه به این منطقه انجام گرفت این پیام روشن غرب را به پادشاهان عرب می رساند: ما کاری با انقلاب های عربی نداریم. روابط تجاری ما با مستبدان خلیج فارس طبق معمول گذشته ادامه دارد. گسترش اعتراضات در سرتاسر جهان عرب به این دیدارها فوریت بیشتری بخشیده است. یک سال قبل در پی قیام های مردمی در تونس و مصر، به نظر می رسید که رژیم های خلیج فارس و حامیان غربی آنها با سرکوب قیام در بحرین، خریدن اعتراضات در عربستان، و تلاش برای ربودن آن در لیبی و سپس در سوریه توانسته اند انقلاب را از پیش روی خود بردارند و همزمان با کارت فرقه ای ضد شیعه نیز به خوبی بازی کنند. اما ناآرامی مردمی اینک به سواحل خلیج فارس رسیده است.

در کویت نیروهای امنیتی با شلیک گلوله های گاز اشک آور و نارنجک های گیج کننده دهها هزار نفر از تظاهر کنندگان، از جمله اسلامگرایان، لیبرال ها و ملی گراها را که علیه قانون انتخابات تظاهرات کرده بودند سرکوب کردند و هرگونه تجمع بیش از بیست نفر نیز در این کشور ممنوع شده است. رژیم بحرین که انگلیس و آمریکا آن را مسلح کرده اند پس از سرکوب خشونت آمیز مخالفان در هجده ماه گذشته هرگونه تظاهرات ضد دولتی را ممنوع کرده است. در عربستان سعودی تحت حمایت غرب، تظاهرات بیرحمانه سرکوب شده و هزاران نفر بدون اتهام یا محاکمه صحیح در زندان به سر می برند. در همین حال در امارات عربی متحده نیز تعداد زیادی به جرم تبلیغ برای اصلاحات دموکراتیک زندانی شده اند و در کشور پلیسی اردن نیز که محبوب انگلیس است تظاهرات علیه تقلب انتخاباتی به سبک کویتی به سرعت همه جا گسترش یافته است. لندن، پاریس و واشنگتن همگی ابراز نگرانی می کنند — اما همچنان مستبدان را مسلح و از آنها پشتیبانی می کنند.

کامرون تاکید می کند که این رژیم ها برای دفاع از خود به اسلحه نیاز دارند. وقتی مسئله تجهیزات و سلاح های سبکی به میان می آید که انگلیس و آمریکا به عربستان سعودی، بحرین و دیگر کشورهای خلیج فارس می دهند، حتما منظور کامرون دفاع این رژیم ها از خود در برابر مردم خویش است. اما اگر او درباره جت های جنگنده حرف می زند، اینها به هیچ وجه برای دفاع نیستند. این عملا نوعی سوداگری به سبک مافیاست که در آن رژیم های خلیج فارس از ثروت نفتی تحت اختیار خانواده های خود برای خرید تجهیزاتی از شرکت های غربی استفاده می کنند که هرگز به کار آنها نخواهد آمد. گاردین در ادامه می نویسد، رهبران غربی و مستبدان عرب طبیعتا مدعی اند که کشورهای خلیج فارس از طرف ایران تهدید می شوند. واقعیت این است که این خطر فقط زمانی وجود دارد که آمریکا یا اسرائیل به ایران حمله کنند — و در آن صورت این آمریکا و متحدانش خواهند بود که باید از خود دفاع کنند، نه نیروهای رژیم های عرب.

نفاق و دورویی ویژگی این ارتباط است که از دیرباز فساد در آن در قالب شبکه ای از ارتباطات سیاسی، تجاری و اطلاعاتی در قلب حیات عمومی انگلیس تنیده است. اما حمایت از دیکتاتوری های خلیج فارس محور در اختیار گرفتن کنترل خاورمیانه و منابع انرژی آن است. برای همین است که آمریکا پایگاههای نظامی بزرگی در کویت ، قطر، امارات عربی متحده، عمان و بحرین دایر کرده است. خطری که اینک وجود دارد تشدید تنش های نظامی بر ضد ایران و مداخله در قیام های مردمی منطقه است. هم آمریکا و هم انگلیس در ماه های اخیر سرباز به اردن فرستاده اند تا از رژیم متزلزل این کشور حمایت، و اهرم نفوذ خود را در جنگ داخلی سوریه تقویت کنند. کامرون این هفته با رهبران امیرنشین های عرب خلیج فارس درباره تاسیس یک پایگاه هوایی انگلیسی در امارات عربی متحده به گفتگو پرداخت. نخست وزیر انگلیس از فروش اسلحه به دیکتاتورها با این توجیه که این معاملات سیصد هزار شغل در صنایع دفاعی انگلیس ایجاد می کند دفاع کرد. این آمار اغراق آمیز است و در هر صورت به شدت به یارانه های دولتی وابسته است. اما شکی نیست که تولید در انگلیس وابستگی زیادی به صنعت تسلیحاتی دارد و بخشی از این حمایت ها را می توان به شکلی مفید به سوی فناوری هایی مانند فناوری انرژی های تجدیدپذیر هدایت کرد. اما حتی اگر مسائل اخلاقی و فساد را مسائلی فرعی تلقی کنیم، این احتمال را نمی توان از نظر دور داشت که دیر یا زود این مستبدان سرنگون خواهند شد — همانطور که رژیم شاه در ایران که انگلیس و آمریکا قراردادهای تسلیحاتی زیادی با آن امضا کرده بودند، در نهایت سرنگون شد. اگر حمایت غرب نبود این رژیم ها مسلما زودتر از این سرنگون شده بودند. راشد غنوشی ، از رهبران تونسی که جنبش اسلامگرای دموکراتیک وی سال گذشته در انتخابات به قدرت رسید، پیش بینی کرده است «سال آینده نوبت نظام های سلطنتی است.» وقتی چنین اتفاقی بیفتد، جهان غرب به سبب حماقت رهبرانش با واکنش شدیدی مواجه خواهد شد.