یک سایت سوئیسی با اشاره به بسته شدن برنامه های ماهواره ای تلویزیونی و رادیویی ایران و استاندارد دوگانه غرب در زمینه اطلاع رسانی می نویسد: اروپا و آمریکا باید بدون هیچ مانعی بتوانند تبلیغات کثیف خود را به سراسر جهان مخابره کنند ولی ایران و سوریه نباید این حق را داشته باشند که وضعیت در کشورهای خود را به اطلاع افکار عمومی جهان برسانند.

یک سایت سوئیسی با اشاره به بسته شدن برنامه های ماهواره ای تلویزیونی و رادیویی ایران و استاندارد دوگانه غرب در زمینه اطلاع رسانی می نویسد: اروپا و آمریکا باید بدون هیچ مانعی بتوانند تبلیغات کثیف خود را به سراسر جهان مخابره کنند ولی ایران و سوریه نباید این حق را داشته باشند که وضعیت در کشورهای خود را به اطلاع افکار عمومی جهان برسانند.به گزارش خبرگزاری مهر، سایت سوئیسی Alles Schall und Rauch در این باره می نویسد: بدستور آمریکا، اینتل ست در چارچوب تدابیر سانسوری دیگر، تعدادی از برنامه های تلویزیونی و رادیوئی ایران را که از طریق این ماهواره برای اروپا پخش می شدند را از برنامه خود خارج نمود.فون فریمن نویسنده این مطلب می نویسد: دفتر کنترل دارایی های خارجی (OFAC ) به پخش کننده برنامه های تلویزیونی ماهواره ای که مقر آن لوکزامبورگ است دستور داد تا به پخش برنامه های تلویزیونی ماهواره ای ایران از جمله سحر، جام جم، شبکه خبر و الکوثر پایان بدهد. هفته قبل از آن نیز یوتل‌ست بدستور کمیسیون اتحادیه اروپا پخش ۱۹ شبکه تلویزیونی و رادیوئی ایران را از طریق ماهواره خود قطع کرده بود که یکی از آنها پرس تی وی بود که این امر رفتار دوگانه این ارگان در زمینه آزدی مطبوعات را بخوبی نشان می دهد.

در بخش دیگری این مطلب آمده است: ارگان اتحادیه پخش اروپایی (EBU) اخلال در برنامه اروپا در خاورمیانه را “حمله به آزادی اطلاعات” عنوان نموده است. ظاهرا برنامه های رادیوئی و تلویزیونی بی.بی.سی.، دویچه وله و صدای آمریکا برای خاورمیانه از طریق ایجاد پارازیت بلوکه شده اند. یوتل ست نیز اعلام کرده که این اخلال ها از طریق سوریه و ایران صورت می گیرد. البته این حق مسلم آنها در برابر این حرکات آمریکا و اروپا است. اینگرید دلتنر مدیر EBU در این زمینه در یک بیانیه مطبوعاتی تاکید نموده که “دسترسی به اطلاعات موضوع حقوق بشر جهانی است و بخش مهمی از دموکراسی می باشد و به همین خاطر ما حمله به آزادی رسانه ای را محکوم می کنیم”.

فریمن این استدلال را بیهوده می داند و می نویسد: اگر واقعا دلتنر فکر می کند که دسترسی به اطلاعات جزء حقوق بشر جهانی است پس این موضوع باید دو طرفه باشد. در اینجا حق ما که از دسترسی به اطلاعات آزاد و همچنین حق ایران در این زمینه چه می شود؟ کجاست اعتراضات نسبت به زدن برنامه های تلویزیونی و رادیوئی ایران از سوی یوتل ست و اینتل ست؟ مسلم است که ایران و سوریه نسبت به بلوکه کردن برنامه خود نوک حمله را به سوی حمله کننده نشانه می روند. ولی برای خانم دلتنر ظاهرا این منطق مطرح نیست. اروپا و آمریکا باید بدون هیچ مانعی بتوانند تبلیغات کثیف خود را به سراسر جهان مخابره کنند ولی ایران و سوریه نباید این حق را داشته باشند که وضعیت در کشورهای خود را به اطلاع افکار عمومی جهان برسانند؛ زیرا برنامه های آنها از سوی این ارگان پخش برنامه های رادیوئی و تلویزیونی قطع شده اند.