«من هم بر این باورم که این نبایدها زیاد داریم، نباید در توقیف فله ای روزنامه ها [زنجیره ای] کوتاه می آمدند، نباید عبدالله نوری و کرباسچی را تنها می گذاشتند…»

پیارم به نقل از جام سیاسی؛ سایت پیک نت (pyknet) طی یادداشتی در مورد “مهدی خزعلی” از حامیان فتنه ۸۸ نوشت: «مهدی خزعلی انجمنی را برپا کرده به نام “سرای قلم” که هر هفته در آن، جمعی حضور یافته و سخنرانی می کنند.»

وی در پاسخ به این پرسش که: «اگر بار دیگر (اصلاح طلبان) قدرت را به دست بگیرند، چه کارهایی را دیگر انجام نخواهند داد؟« گفت: «ما در دوران اصلاحات از کارهای کرده مان ناراضی نیستیم، گله مان از کارهای نکرده است.»[!]

او ادامه می دهد:» ما نباید انتخابات مجلس هفتم را برگزار می کردیم و نباید در مورد لوایح دوقلو کوتاه می آمدیم.»

خزعلی افزود: «من هم بر این باورم که این “نبایدها” زیاد داریم، نباید در توقیف فله ای روزنامه ها [زنجیره ای] کوتاه می آمدند، نباید عبدالله نوری و کرباسچی را تنها می گذاشتند، نباید با اختلافات، شورای دوم و شهرداری ها را واگذار می کردند تا از دل آن این اعجوبه هزاره سوم [!] درآید. نباید در انتخابات مجلس هفتم راه تفرقه را می رفتند و مجلس را دو دستی واگذار می کردند، نباید در ریاست جمهوری نهم با ۴ کاندیدا به رقابت وارد می شدند، نباید اجازه می دادند که از شعار آزادی که مقصودش آزادی بیان و اندیشه و نقد بود، تعبیر “بی بند باری” و “ولنگاری” کنند، نباید اجازه می دادند که جناح انحصار [!] برچسب بی دینی بر آنها بزند، نباید هاشمی را – که با علم کردن کارگزاران موجبات ظهور اصلاحات را فراهم نموده بود – تخریب می کردند، نباید تک روی می کردند و نباید…»

این آه و حسرت های امثال آقای خزعلی نشان می دهد که هنوز اصلاح طلبان تحلیل واقع بینانه ای از وضعیت سیاسی جامعه ایران ندارند و  همچنان گرفتار اشتباه محاسباتی هستند. در واقع مهره گردان حکومت جمهوری اسلامی، “مردم” هستند. مردم هستند که تعیین می کنند قدرت و اختیار مملکت را به چه کسی و چه جریانی بسپارند.

ضمن آنکه این نبایدها از زبان “آقای خزعلی” حکایت از روحیه انحصارطلبی امثال ایشان دارد که ۸ سال با شعار جامعه مدنی و اصلاحات مقاصد خودشان راپیاده کردند و اکنون به کارهای نکرده خود افسوس می خورند