با آغاز سال تحصیلی جدید به لطف شبکه های ماهواره ای و فضای مجازی روزانه و افزایش تنوع و سبک مدگرایی در پوشش دانشجویان موج جدیدی از پدیده بی حجابی دانشگاههای هرمزگان را فرا می گیرد. به گزارش پیارم  به نقل ازهرمزپرس؛ مقوله پوشش و حجاب یکی از دغدغه های مهم  اساسی است که ذهن مسئولان ...

با آغاز سال تحصیلی جدید به لطف شبکه های ماهواره ای و فضای مجازی روزانه و افزایش تنوع و سبک مدگرایی در پوشش دانشجویان موج جدیدی از پدیده بی حجابی دانشگاههای هرمزگان را فرا می گیرد.

به گزارش پیارم  به نقل ازهرمزپرس؛ مقوله پوشش و حجاب یکی از دغدغه های مهم  اساسی است که ذهن مسئولان کشور را به خود مشغول کرده است و آنچه که امروزه در سطح جامعه شاهد آن بوده ایم این است که متاسفانه بدحجابی یا بعبارتی پدیده بی حجابی بعنوان یکی از معضلات عصر کنونی در هر روزی که میگذرد شکل جدید و متفاوتی نسبت به قبل پیدا می کند به گونه ای که فرهنگ  دینی و ملی از آن مهمتر فرهنگ اسلامی- ایرانی ما را به چالش می کشد.

نه تنها در سطوح مختلف جامعه بلکه در دانشگاهها که بعنوان جایگاهی برای حضور، تجلی و تربیت نسل آینده می باشد بیشتر خودنمایی می کند چون می تواند کارکرد اصلی دانشگاه در تولید علم را با چالش جدی و اساسی روبرو سازد.

بدحجابی یا بی حجابی پدده ای است  که همه کشور با شدت و ضعف دچار این مساله هستند هرچه رو به جلو می رویم اوضاع نه تنها بهتر نمی شود بلکه بدتر هم می شود در حالی که دستگاههای انقلابی اقدامات بیشتری نسبت به گذشته انجام می دهند اماثرگذاری ها منفی است.لذا اگر تشخیص درست باشد حداقل باید در وضعیت ثابت باقی بماند.

در سطح کلی جامعه هرسال در آستانه بهار نگران این هستیم که با موج جدیدی از بی حجابی روبرو خواهیم شد اما در خصوص وضعیت حجاب دانشگاهها متفاوت است و هرچه به آغاز سال تحصیلی نزدیک می شویم این نگرانی در خصوص جامعه دانشگاهی شدت می گیرد.

 ریشه یابی مساله حجاب در نبودن تنوع کالای حجاب و طراحی ها و مدهای جدید نیست اینها درمانگر نیست چون اصل ریشه متوجه نیست و ذائقه فرد را  نسبت به حجاب تغییر داده است.

شلوارهای پاره

این روزها محیط اجتماعی و اماکن عمومی مملو از عروسک های خیمه شب بازی ای است که خواسته یا ناخواسته باعث اختلال در امنیت فرهنگی جامعه می شوند و به لطف شبکه های ماهواره ای و فضای مجازی روزانه بر تنوع و سبک مدگرایی جامعه تغییری ایجاد می شود که بدترین شکل آن را میتوان ساپورت های تنگ و چسبان و پاره نام برد، که به تعبیری میتوان گفت آبرو را خوردن و حیا را قی کردن.
حال این سوال پیش می آید که علت گرایش دختران این سرزمین به این نوع پوشش ها چیست؟
نمیتوان گفت تنها دلیل فقط یک مد مانند دیگر مدهای غربی باشد زیرا در سال های گذشته مد و مدل های زیادی وارد جامعه ی ما شده است ولی فقط مدل هایی مورد استقبال واقع شده اند که باعث جلب نگاه جنس مذکر است مانند ساپورت که پوششی بسیار نازک و چسبیده به اندام می باشد، همینطور روپوش های نازک جلو باز و در حال حاضر هم استفاده از شلوارهایی با سطح پارگی زیاد که انگار هرچه پارگی بیشتر باشد فرد دارای فرهنگ و شخصیت بالاتری است!
استقبال دختران از این پوشش کمی عجیب نیست!؟
به نظر می رسد مدتی است توجه پسران جامعه به جنس مخالف کمرنگ و هر کس درگیر مشکلات اجتماعی و اقتصادی خود شده است، تا حدی که دختران برای خودنمایی و تحریک یا جذب نگاه دیگران به سمت خود دست به نمایان کردن اندام خود می زنند، ولی این کار راه را بیشتر برای سوء استفاده و فساد اجتماعی باز می کند تا جایی که وجود این موارد باعث می شود واژه ازدواج و زندگی مشترک در بین جوانان بیگانه تر از قبل ظاهر شود.

حجاب کلمه ای است که در فرهنگ لغت وعمید به معنای پرده، ستر، نقابی که زنان چهره خود را بدان پوشانند.، روی بند، برقع، چادری که زنان سرتا پای خود را پوشانند.

برخی از بزرگواران از جمله شهید مطهری در خصوص حجاب معتقد است که  استعمال کلمه حجاب در مورد پوشش زن، یک اصطلاح نسبتا جدید بوده و در قدیم خصوصا در اصطلاح فقها ، کلمه ستر به معنی پوشش به کار می رفت. البته معنی شایع لغت حجاب ، پرده است و اگر در مورد پوشش بکار برده می شود، به اعتبار پشت پرده واقع شدن زن می باشد. همین امر موجب شده که عده زیادی گمان کنند که اسلام خواسته است زن همیشه پشت پرده و در خانه محبوس باشد.

در نقشه مهندسی فرهنگی کشور مصوب شواری عالی انقلاب فرهنگی، مهندسی فرهنگی اینگونه تعریف شده است:

فرایند بازطراحی، اصلاح و ارتقای شئون و مناسبات نظام‌های فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی کشور بر اساس فرهنگ مهندسی شده با توجه به شرایط، ویژگی‌ها و مقتضیات ملی و جهانی است.

در این نقشه یکی از ویژگی های فرهنگ جامعه ایران در افق این چشمانداز۱۴۰۴، این چنین خواهد بود:

فرهنگی؛ عامل به احکام و مناسک دینی، مأنوس با قرآن کریم، برخوردار از سبک زندگی اسلامی- ایرانی، عفت عمومی، امنیت اخلاقی و روانی، نمادها و آیین‏های اسلامی ـ ایرانی؛

با مطالعه بیانات مقام معظم رهبری، مهندسی فرهنگی سه وظیفه مهم: ارزیابی وضعیت موجود، تعیین فرهنگ آرمانی(یا همان وضعیت مطلوب آرمانی) و ارائه برنامه (یا همان تعیین چگونگی رسیدن به وضعیت مطلوب) را برعهده دارد.

در مهندسی فرهنگ، هدف ارائه طرح و برنامه ای جامعه و فراگیر همراه با نگاه و دیدی فرهنگی به تمامی حوزه ها و فعالیت ها در حیطه های مختلف اجتماعی، سیاسی و اقتصادی است.(دکتر حسن روحانی(۱۳۸۷)، مهندسی فرهنگی از نظر تا عمل، مجله راهبرد شماره ۴۷)

ارزیابی وضعیت موجود بعنوان یکی از حلقه های مفقوده مهندسی فرهنگی حجاب در دانشگاه هاست که در چندسال اخیر مورد بی توجهی متولیان فرهنگی در دانشگاهها قرار گرفته است زیرا متولیان دانشگاهها در راستای ارزیابی وضع موجود صرفا به ظواهر پوشش دانشجویان بسنده کرده اند و از بررسی دقیق دیدگاههای دانشجویان غفلت کرده اند.

 حال باید بررسی کرد که در سالهای اخیر عمده رویه ای که برای مقابله با این ناهنجاری و هجمه سنگین چه چیزی بوده است و موثرترین و  مهم ترین اقدامات در این زمینه چه بوده و چرا تاثیر گذار نبوده است و چرا اقدامات متولیان فرهنگی حالت عقبگرد داشته است که اشتباه در ریشه یابی و اطلاعات محدود دانشجوبان در حوزه دینداری بالاخص در بعد اعتقادی می تواند از علل این پدیده باشد.

در صورتی که برای رفع این معضل بایبستی پژوهش های کاربردی در خصوص آگاهی از دیدگاههای دانشجویان در خصوص ابعاد حجاب را مورد بررسی قرار داد زیراآگاهی هر چه بیشتر  و برنامه ریزی دقیق در این زمینه، می تواند در ارائه راهکارهای صحیح در چارچوب مهندسی فرهنگی نقش اساسی ایفا نماید.

امید است نگاه علمی و دقیق به مقوله حجاب و عفاف ابتدا در جامعه علمی و دانشگاهی کشور و سپس در سطح دستگاه های ذیربط مورد توجه قرار گیرد تا بتوانیم گام های صحیح و دقیق برای رفع معضل بدحجابی برداریم.

برچسب ها :

این مطلب بدون برچسب می باشد.

لینک کوتاه :http://www.piyarom.ir/?p=57314

به نکات زیر توجه کنید

  • نظرات شما پس از بررسی و تایید نمایش داده می شود.
  • لطفا نظرات خود را فقط در مورد مطلب بالا ارسال کنید.