پاتریک کلاوسن: «تاکنون تحریم های جهانی بر کاهش درآمدهای ناشی از صادارت نفت ایران متمرکز بوده، ولی ظاهرا تهران تصمیم گرفته که فشارهای بدیهی تحریم ها را بپذیرد و در همان حال، از نقش نفت در اقتصاد خود بکاهد.» رادیوفردا (radiofarda) ارگان رسانه ای سازمان سیا، گزارش داد: «”پاتریک کلاوسن” مدیر بخش پژوهش انستیتو واشنگتن ...
پاتریک کلاوسن: «تاکنون تحریم های جهانی بر کاهش درآمدهای ناشی از صادارت نفت ایران متمرکز بوده، ولی ظاهرا تهران تصمیم گرفته که فشارهای بدیهی تحریم ها را بپذیرد و در همان حال، از نقش نفت در اقتصاد خود بکاهد.»
رادیوفردا (radiofarda) ارگان رسانه ای سازمان سیا، گزارش داد: «”پاتریک کلاوسن” مدیر بخش پژوهش انستیتو واشنگتن در خاور نزدیک، به “نقش رو به افول نفت در اقتصاد ایران” پرداخته و نوشته که این تحول تازه، تلاش های غرب برای إعمال فشار به ایران از طریق کاستن از درآمدهای نفتی را کمرنگ می کند.»
وی نوشته است: «اگرچه رهبران ایران از مدت ها پیش در پی گذار آرام به یک اقتصاد غیرنفتی بوده اند و کوشیده اند تا از اتکا به درآمدهای ناشی از نفت بکاهند، ولی درعمل، گام های چندان مهمی در این راه برنداشته اند. اکنون تحریم های غرب، ظاهرا آنان را وادار به اقدامی اساسی در این راه کرده است.»
این منبع ادامه داد: «آیت الله علی خامنه ای، رهبر جمهوری اسلامی، در پیام نوروزی خود با اشاره به تحریم ها گفت: عیب اساسی که اقتصاد ما از آن رنج می برد، این است که متکی به نفت است؛ ولی ما می توانیم هر تهدیدی را به یک فرصت تبدیل کنیم.»
به نوشته وب سایت رادیوفردا، در حالی که نفت در اقتصاد ایران همچنان عنصر مهمی به شمار می آید، در تراز بازرگانی کشور نقش کمتری پیدا می کند؛ از جمله، در سال ۲۰۱۲ میلادی جمهوری اسلامی حدود ۵۷ میلیارد دلار واردات و ۳۴ میلیلارد دلار صادرات غیرنفتی داشت. به سخن دیگر، صادرات غیرنفتی ایران ۶۰درصد صورتحساب های واردات را پوشش داده است. ده سال پیش، این رقم حدود ۲۴ درصد و بیست سال قبل هم حدود ۱۴ درصد بود.
مقاله آقای “کلاوسن” در اصل به آمار و ارقام سازمان گمرک جمهوری اسلامی متکی است. وی با نقل آمارهای اداره کل گمرک ایران، می گوید: «بخشی از این دگرگونی به تبدیل نفت خام به فرآورده های صنعتی مانند محصولات پتروشیمی مربوط است، ولی صنایع دیگر نیز در این راه سهمی دارند و بزرگترین بازار این تولیدهای صنعتی هم عراق است که در سال گذشته، وارداتی به میزان پنج میلیارد و ششصد میلیون دلار از ایران داشته است. مشتریان بعدی ایران به ترتیب چین، امارات متحده عربی، افغانستان، هند و ترکیه هستند.»
رئیس بخش پژوهش انستیتو واشنگتن در ادامه مقاله خود همچنین با اشاره به دگرگونی در فعالیت بازرگانان ایران و تغییر نقش سنتی آنان به صادرکنندگان محصولات این کشور، کاهش ارزش ریال و افزایش پایدار ارزش دلار را عاملی در نجات برخی از تولیدکنندگان ایرانی مانند باغداران و صادرکنندگان پسته از ورشکستگی نامیده و تصریح کرده: «اگرچه این امر موجب محرومیت ایرانیان از پسته معروف ایران شده، ولی در همین حال سبب بهره مندی صادرات و اقتصاد ملی شده است.»
به نوشته این استراتژیست برجسته امریکایی، گزارش ۱۷۹ صفحه ای سازمان گمرک ایران در مجموع با جزئیات نشان می دهد که تراز بازرگانی این کشور به آرامی بهبود می یابد؛ با این حال ایران هنوز هم موازنه منفی بزرگی در بازرگانی فرآورده های غیرنفتی دارد.
این مقاله سپس به بودجه سال ۹۲ خورشیدی می پردازد که در آن، محمود احمدی نژاد، سهم درآمدهای نفتی را به ۴۰ درصد هزینه های دولت کاهش داده است.
در بخش دیگری از مقاله کلاوسن، بار دیگر به نقش تحریم ها و پیآمدهای مربوط به سیاست های تحریمی پرداخته و اشاره شده: «تاکنون تحریم های جهانی بر کاهش درآمدهای ناشی از صادارت نفت ایران متمرکز بوده، ولی ظاهرا تهران تصمیم گرفته که فشارهای بدیهی تحریم ها را بپذیرد و در همان حال، از نقش نفت در اقتصاد خود بکاهد. در چنین شرایطی، جهان غرب در کاوش برای یک استراتژی جایگزین [در قبال سیاست هسته ای حکومت ایران] نیازمند یک بررسی همه جانبه است و در این بررسی، شایسته است که مفاهیم نوینی در سیاست مربوط به تحریم ها مدنظر قرار گیرد.»
پاتریک کلاوسن در پایان می نویسد: «به نظر نمی رسد که دولت ایران از راه تحریم ها زمینگیر شود، شاید بشود امیدوار بود که روزی تهران به سیاست انزوای خود پایان دهد؛ ولی از سوی دیگر، ”بی تدبیری محض” خواهد بود که امید برای حل مسأله هسته ای جمهوری اسلامی را به چنان آرزویی پیوند زد.»
به نکات زیر توجه کنید