پیارم: اربعین؛ چهلمین روز شهادت سید و سالار شهیدان امام حسین(ع) است؛ چهل روزی که داغ فراق عاشوراییان و غم غربت و اسارت اهل بیت همه شیعیان در تمامی اعصار تاریخ را عزادار مظلومیت حسین(ع) و یارانش کرد.

امام حسین(ع) سومین امام شیعیان جهان، در سوم شعبان سال چهارم هجری قمری در مدینه دیده به جهان گشود. پدرش امام علی (ع) نخستین امام و پیشوای شیعیان و مادرش حضرت فاطمه (س) دختر بزرگوار پیامبر اکرم (ص) بود.

امام حسین(ع) پس از شهادت برادر بزرگوارشان امام حسن(ع ) امامت شیعیان را عهده دار شدند و هنگامی که معاویه بر خلاف قرارداد صلح خود با امام حسن (ع)، یزید پسرش را که فردی فاسد و نسبت به مقدسات اسلام بی اعتنا بود، به جانشینی خود برگزید به مخالفت با او برخاست و از بیعت با او خودداری کرد.

امام حسین(ع) که با آغاز خلافت یزید، اصل و شریعت اسلام را در خطر می دید؛ بر خود واجب دانست تا با حکومت دین ستیز یزید، به مبارزه برخیزد.

یزید بن معاویه به عبیداللّه بن زیاد حاکم کوفه فرمان داد یا امام حسین(ع) را مجبور به بیعت کند یا ایشان را به قتل برساند، عبیدالله نیز عمر بن سعد را با وعده حکومت ری، به مصاف با امام حسین(ع) در کربلا فرستاد و لشکریان به فرماندهی یزید در روز دهم محرم سال ۶۱ هجری قمری، در نبردی نابرابر امام حسین(ع) دردانه حضرت فاطمه(س) را به همراه تعدادی از یارانش به شهادت رساندند.

فردای عاشورا برابر با یازدهم محرم، عمر بن سعد دستور داد زنان، کودکان و اهل بیت امام را به عنوان اسیر به شام ببرند.

حضرت زینب(س) به اتفاق امام سجاد(ع) پس حضور در مجلس یزید، با سخنانی آتشین چهره پلید یزید را رسوا ساختند و لرزه بر پایه های حکومت امویان انداختند و با انتقال پیام عاشورا به همه نسل ها، قیام امام حسین(ع) و یارانش را برای همه اعصار تاریخ زنده نگاه داشتند.

یزید که قدرت رویارویی با اهل بیت امام حسین(ع) را نداشت دستور داد تا اهل بیت با کمال احترام به مدینه برگردانده شوند.

بنا به روایت برخی از مورخان مانند ابوریحان بیرونی، شیخ بهائی، سید محمد علی قاضی طباطبائی؛ اهل بیت و اسرای واقعه عاشورا در مسیر بازگشت از شام به مدینه در این روز یعنی بیستم صفر سال ۶۱ هجری قمری به کربلا رسیدند و پس از زیارت قبور شهدای عاشورا و عزاداری بر مزار عزیزانشان به مدینه بازگشتند.

از آن پس بیستم صفر برابر با اربعین حسینی در فرهنگ شیعیان جهان معنا و مفهومی خاص یافت و در کشورها و شهرهای مختلف جهان؛ عزاداران حسینی با برپا ساختن مراسم و آیین های گوناگون سوگواری، ضمن یادآوری این رویداد تاریخی به واکاوی قیام و حماسه عاشورا می پردازند.

هر ساله میلیون ها عاشق و دلباخته سید و سالار شهیدان امام حسین(ع) از گوشه و کنار جهان روز اربعین پروانه وار حرم امام حسین(ع) و یار باوفایش حضرت ابوالفضل(ع) را در آغوش می گیرند و با امام و مقتدای خود عهد می بندد تا همچون او هرگز در برابر طاغوتیان و یزیدیان دوران تسلیم نشده و مرگ با عزت را بر زندگی با ذلت ترجیح دهند.

اکنون با پرداختن به فرازهایی از سخنان گوهر بار امام حسین(ع) دگر بار آنچه که بزرگان دین به ما آموختند را مرور کنیم:

**بدانید احتیاجات مردم به سوی شما، از نعمت های پروردگار است.آنها را به ستوه نیاورید که به غیر شما روی می آورد.

**عاجزترین مردم کسی است که نتواند دعا کند.

**کسی در قیامت در امان نیست مگر کسی که در دنیا ترس از خدا در دل داشت.

**حذر کن از مواردی که باید عذرخواهی کنی ، زیرا مؤمن نه کار زشتی انجام می دهد و نه به عذرخواهی می پردازد، اما منافق همه روزه بدی می کند و به عذرخواهی می پردازد.

**ای مردم در خوبی‏ها با یکدیگر رقابت کنید و در بهره گرفتن از فرصت‏ها شتاب نمایید و کار نیکی را که در انجامش شتاب نکرده‏اید، به حساب نیاورید.

**ای بندگان خدا، خود را مشغول و سرگرم دنیا ـ و تجمّلات آن ـ قرار ندهید که همانا قبر، خانه ای است که تنها عمل ـ صالح ـ در آن مفید و نجات بخش می باشد، پس مواظب باشید که غفلت نکنید.

**دو چیز مردم را هلاک و بیچاره گردانده است: یکی ترس از این که مبادا در آینده فقیر و نیازمند دیگران گردند و دیگری فخر کردن، در مسائل مختلف و مباهات بر دیگران است.