“سیاست” عرصه‌ی صفر و یکی نیست. در سیاست باید پله‌پله و سانتی‌متری و گاهی حتی میلی‌متری جلو رفت. البته منظور از سیاست، “سیاست عملی” است نه “نظری”. در سیاست نظری اتفاقا باید صد در صد آرمان‌گرا بود و از “چشم‌اندازها” و “افق‌ها” گفت و نوشت، اما در سیاست عملی با نگاه به آرمان‌ها، باید “واقعیات” ...

“سیاست” عرصه‌ی صفر و یکی نیست. در سیاست باید پله‌پله و سانتی‌متری و گاهی حتی میلی‌متری جلو رفت. البته منظور از سیاست، “سیاست عملی” است نه “نظری”. در سیاست نظری اتفاقا باید صد در صد آرمان‌گرا بود و از “چشم‌اندازها” و “افق‌ها” گفت و نوشت، اما در سیاست عملی با نگاه به آرمان‌ها، باید “واقعیات” را هم دید. اگر در سیاست عملی صرفا آرمانخواهانه و بدون توجه به واقعیات عمل کنیم، معلوم نیست به “نتیجه”ی لازم برسیم یا نه.

 اشتباهی که جریان اصولگرا در انتخابات ۹۲ کرد نیز دقیقا از همین‌جا ناشی می‌شد. اصولگراها در سال ۹۲، واقعیات جامعه را نادیده گرفتند و گرفتار “توهم” شدند و به همین علت، به “وحدت” نرسیدند.

دقیقا بر عکس اصلاح‌طلبان، که دیدند اولا برای حضور در قدرت چاره‌ای ندارند جز آنکه به “صندوق رأی” بازگردند و به نتیجه‌ی آن احترام بگذارند (چون از تجربه‌ی ۸۸ فهمیده بودند که نظام اهل باج دادن به آنها نیست)، ثانیا می‌دانستند که نامزدشان رأی چندانی ندارد، بنابراین به نفع نامزد اعتدالیون کناره‌گیری کردند. یعنی ترجیح نگاه حداقلی به جای نگاه حداکثری. یعنی عدول از ایده‌آل‌ها و دیدن واقعیات.

 اصلاح‌طلبان به “کم” قناعت کردند و همین شد یکی از دلایل پیروزی آنها در انتخابات. ما اما انگار هنوز از نتیجه‌ی انتخابات ۹۲ درس نگرفته‌ایم. همچنان می‌خواهیم صد در صد آرمانخواهانه “انتخاب” کنیم. این در سیاست عملی، نه شدنی است، و نه منطقی.

 این روزها که لیست انتخاباتی اصولگرایان منتشر شده، باز هم عده‌ای به راه افتاده‌اند که ما به همه‌ی این لیست رأی نمی‌دهیم و مثلا گزینش می‌کنیم و به چند نفرشان رأی می‌دهیم. بله، من هم قبول دارم که می‌شد لیست را از این بهتر بست. شاید اگر هم به من بود چند نفری را حذف می‌کردم و چند نفری را اضافه. اما لازمه‌ی “وحدت”، عدول از برخی ایده‌آل‌ها است. دقیقا مانند وحدت جهان اسلام، که برای رسیدن به یک آرمان و هدف بزرگ‌تر (یعنی وحدت جهان اسلام علیه نظام سلطه) از برخی آرمان‌های کوچک‌تر چشم‌پوشی می‌کنیم.

مضافا اینکه این را هم نباید فراموش کنیم که در صورت عدم لیستی رأی دادن و پخش شدن آراء جریان اصولگرا و حزب‌اللهی در میان سایر نامزدها، زمینه برای ورود عناصر نفوذی به مجلس ایجاد می‌شود. همان که رهبر انقلاب از آن تعبیر به “نفوذ موریانه‌وار” کرده‌اند. بنابراین باید لیستی رأی داد. مخصوصا آنکه در نقطه‌ی مقابل جریان اصوگراها، دائما دارند بر لیستی رأی دادن (آن هم همه‌ی ۳۰ نفر لیست) پافشاری می‌کنند.

#یا_علی

برچسب ها :

این مطلب بدون برچسب می باشد.

لینک کوتاه :http://www.piyarom.ir/?p=52875

به نکات زیر توجه کنید

  • نظرات شما پس از بررسی و تایید نمایش داده می شود.
  • لطفا نظرات خود را فقط در مورد مطلب بالا ارسال کنید.