به گزارش پیارم؛حاشیه نشینی یکی از مهمترین آسیب های اجتماعی در سال های اخیر است که با گذشت زمان در اکثر استان های کشور رنگ و لعابی گوناگون از خود نشان می دهد.

مسئله‌حاشیه نشینی یکی از مشکلات جدی شهر حاجی آباد است که ‌در صورت بی‌توجهی برای رفع آن، لطمه‌های جبران ناپذیری را به این شهر وارد می‌کند.

با توجه به اینکه حاشیه نشینی به عنوان یک معضل جهانی مطرح است از این رو چاره ای جز ساماندهی این مناطق برای مسئولان باقی نمی ماند.

عدم ارائه خدمات توسط شهرداری و در عین حال ارائه خدمات توسط ادارات دیگر از قبیل اداره برق موجب نابسامانی و ناهماهنگی مدیریتی در این مناطق می شود.

در صورت واکاوی علل و عوامل پدیده حاشیه نشینی متوجه می شویم کم آبی، خشکسالی و نبود شغل در روستاها از عمده ترین عواملی هستند که باعث مهاجرت روزافزون روستائیان به شهرها شده و از سوی دیگر گرانی زمین در مناطق مسکونی شهر سبب شده است که طیف زیادی از مهاجران  در مناطق حاشیه شهر سکونت پیدا کنند.

گزارش ها نشان می دهد حاجی آباد نیز همچون سایر شهرستان های ایران از قصه حاشیه نشینی بی نصیب نمانده است چون نه تنها تعداد مناطق حاشیه نشین و خانه های غیرمجاز در حاجی آباد  بسیار است بلکه رشد روز افزون مهاجرت روستائیان به شهرستان باعث گسترش این پدیده مخرب اجتماعی می شود.

هر ساله جمعیت حاشیه نشینان حاجی آباد به میزان قابل توجهی افزایش می یابد لذا با توجه به محدود بودن امکانات شهری و افزایش جمعیت مناطق حاشیه ای مشکلات اجتماعی این شهر بیشتر می شود و این قشر از جامعه حاجی آباد از حداقل امکانات لازم در زمینه های مختلف آموزشی، خدماتی، رفاهی، بهداشتی محروم هستند.

در سال های اخیر با افزایش جمعیت حاشیه نشینان این قشر از جامعه با مشکلات زیادی روبرو شده اند که اگر مسئولان برای آن برنامه ریزی نکنند در آینده نه چندان دور، حل این معضلات از دست مسولان استانی هم خارج  و معضلات اجتماعی در این بخش تبدیل به معضل امنیتی می شود.

اعتیاد به مواد مخدر، طلاق، سرقت، قتل و گسترش بیماری‌های مختلف از پیامدهای حاشیه نشینی است و فقر فرهنگی در میان حاشیه نشینان بیداد می کند.

آمار طلاق و میزان گرایش به استفاده از مواد مخدر در میان حاشیه نشینان بسیار زیاد و همچنین فقر فرهنگی و شکاف طبقاتی در میان این جماعت بیداد می کند.

بیشتر حاشیه نشین ها قانون گریز هستند و به علت اینکه شغل و درآمد کافی ندارند و معمولا سطح سواد پایینی دارند دچار فقر فرهنگی می شوند  و نمی توانند خود را با محیط اطراف انطباق دهند.

مسئولین باید بیشتر به مشکلات حاشیه نشین ها توجه کنند چون این افراد از اقشار ضعیف جامعه هستند و اگر کسی در این محلات دچار بیماری شود آمبولانس به آنجا اعزام نمی شود یا  در صورت وقوع آتش سوزی به دلیل نداشتن جاده به آنها خدماتی ارائه نمی شود.

متاسفانه در بین حاشیه نشینان با خانواده ای رو به رو شدیم که پدر و مادر خانواده معتاد و سه فرزند آنها در بدترین شرایط ممکن زندگی می کردند و این کودکان آزار های زیادی به واسطه اعتیاد والدینشان متحمل شده اند و بارها توسط والدین کتک خورده و با لباس های ژولیده و پاهای برهنه در انتظار دستان مهربانی که آنها را نوازش کنند این کودکان از لحاظ عاطفی هیچ گونه محبتی دریافت نکرده اند.

یکی از اهالی حاشیه نشین محله بلوچ ها در گفتگو با پیارم، اظهار کرد: به دلیل نداشتن شغل و درآمدی با دامادم از روستا به شهر مهاجرت کردیم و در اینجا دو اتاق ساختیم، حدود چند متر کابل برق از منازل نزدیک محله گرفتیم و از برق آنها استفاده می کنیم ولی هیچ امکانات رفاهی دیگری نداریم .